Μυθολογία & Ιστορία
- Το Λατινικό του όνομα, salvia, σημαίνει « το φυτό που σώζει» και είναι γνωστό ως το βότανο της αθανασίας.
- Θεωρήθηκε ιερό βότανο από τους Έλληνες που το αφιέρωσαν στο Δία και από τους Ρωμαίους που το πήγαν στη Βρετανία.
Φασκόμηλο
Μπορείτε να το βρείτε και ως: Ελελίφασκος , αλιφασκιά , φασκομηλιά
Το φασκόμηλο ( Salvia officinalis – Ελελίφασκος ο φαρμακευτικός ) είναι πολυετές, θαμνώδες, με πολυάριθμα κλαδιά φυτό ύψους μέχρι μισό μέτρο. Τα φύλλα του είναι επιμήκη και παχιά, χρώματος λευκοπράσινου.
Τα άνθη του φύονται κατά σπονδύλους, είναι χρώματος μοβ και ανθίζουν από το Μάιο ως τον Ιούνιο.
Κύριες δραστικές ουσίες: Πινένιο, Κινεόλη, Βορνεόλη και Τhujone
Τρόπος χρήσης – παρασκευής
Το φασκόμηλο έχει ελαφριά πικρή και έντονα πικάντικη γεύση.
- Ο πιο απλός τρόπος για να απολαύσετε τα οφέλη του φασκόμηλο είναι να φτιάξετε τσάι! Απλώς ρίξτε περίπου ένα φλιτζάνι βραστό νερό πάνω από μια κουταλιά της σούπας φύλλα φασκόμηλου και αφήστε τα να μουλιάσουν μέχρι το τσάι να γίνει όσο δυνατό επιθυμείτε. Στη συνέχεια, στραγγίξτε τα φύλλα.
- Μπορείτε όμως να ετοιμάσετε και ένα λουτρό με μια χεριά φασκόμηλου. Είναι εξαιρετικό για να σας ανακουφίση από τους ρευματισμούς. Μια μεγάλη χεριά ψιλοκομμένου φασκόμηλου μέσα σε μια απλή κολόνια δίνει, μετά από 4 – 6 εβδομάδες, ένα θαυμάσιο eau de toilette που μαλακώνει και φωτίζει το δέρμα. Μπορείτε ακόμα να προσθέσετε μια κουταλιά της σούπας από αυτό το μείγμα μέσα στο νερό κάθε φορά που πλένετε το πρόσωπό σας.
Παραδοσιακές Θεραπευτικές Ιδιότητες
- Το φασκόμηλο είναι εξαιρετικό τονωτικό του πεπτικού και νευρικού συστήματος.
- Είναι το φυτό των ασθενών που αναρρώνουν, αφού χρησιμοποιείται ενάντια στην αδυναμία, την έλλειψη όρεξης, τη δυσπεψία, τη φυσική και ηθική κατάπτωση.
Μαγειρική
- Αν και το έχουμε συνηθίσει ως ηρεμιστικό αφέψημα, ωστόσο αποτελεί ένα ιδανικό μυρωδικό για πολλές παρασκευές.
- Ταιριάζει καλά με λιπαρά κρεατικά, γέμιση πουλερικών και κυνήγι-προσθέστε το σε κουνέλι, σε σάλτσες, μαρινάδες και ζωμούς, με τα λευκά φασόλια, στο βούτυρο.
- Αρωματίζει λάδια και ξύδια.
- Συνεργάζεται καλά με τον κρόκο, αλλά σε μικρές ποσότητες το καθένα.
Συνταγές
Φασκόμηλο τηγανισμένο, με κουρκούτι μπύρας
Υλικά Συνταγής
Για το κουρκούτι
- 125 ml μπύρας
- 100 γρ αλεύρι
- 1 κ.σ. ελαιόλαδο
- αλάτι, ανάλογα με τα γούστα
- καμιά 20ρια φύλλα φασκόμηλου, φρέσκα και αρωματικά
- 1 ασπράδι αυγού
Για το τηγάνισμα μπόλικο ελαιόλαδο
Διαδικασία παρασκευής
- Διαλέγουμε φυλλαράκια φρέσκα-φρέσκα, της “ώρας” που λένε, να έχουν όλο το άρωμά τους,
- Αδειάζουμε το αλεύρι σε ένα μπολ.
- Προσθέτουμε την μπύρα, κρύα-κρύα και ανακατεύουμε με ένα σύρμα αυγών.
- Προσθέτουμε το αλάτι, το ελαιόλαδο.
- Αφού πάρουμε ένα ομοιογενές μείγμα καλύπτουμε το μπολ με μία πετσέτα και αφήνουμε το μείγμα να ξεκουρασθεί για τουλάχιστον 30 λεπτά.
- Πλένουμε και στεγνώνουμε καλά τα φύλλα του φασκόμηλου, πάνω σε καθαρή πετσέτα ή και σε χαρτί κουζίνας.
- Όταν κοντεύει να περάσει το μισάωρο, χτυπούμε το ασπράδι μαζί με λίγο αλάτι, σε σφικτή μαρέγκα.
- Τουμπάρουμε το χτυπημένο ασπράδι μέσα στο κρύο μείγμα της μπύρας και το ενσωματώνουμε, με απαλές κινήσεις και προσέχοντας να μη ξεσφίξει και νερουλιάσει, το χτυπημένο ασπράδι.
- Το τελικό αποτέλεσμα πρέπει να είναι ένα αφράτο και μετρίως πηκτό κουρκούτι.
- Βουτάμε (κρατώντας τα από τον μίσχο τους) τα φυλλαράκια του φασκόμηλου, ένα την φορά, στο κουρκούτι μας.
- Στη συνέχεια, τα ρίχνουμε να τηγανισθούν σε άφθονο καυτό ελαιόλαδο, γυρίζοντάς τα με τη βοήθεια ενός πιρουνιού για να τηγανισθούν και από τις δύο πλευρές τους.
- Όταν τηγανισθούν καλά και το κουρκούτι έχει πάρει το γνωστό χρυσαφί χρωματάκι, αφαιρούμε τα φυλλαράκια από το τηγάνι με τρυπητή κουτάλα.
- Τα ακουμπούμε σε απορροφητικό χαρτί για να αποβάλουν το παραπανίσιο λάδι. Τα αλατίζουμε και τα παρουσιάζουμε ζεστά-ζεστά.
Προφυλάξεις
- Η συχνή και παρατεταμένη χρήση του φασκόμηλου ενδέχεται να αυξήσει την αρτηριακή πίεση και αντενδείκνυται σε υπερτασικά άτομα.
