Περιγραφή
Μπορείτε να την βρείτε και ως: Αχιλλεα , Χιλιόφυλη , Αγριαψιθιά
Είναι φυτό ποώδες, πολυετές, ανθοφόρο με φύλλα σύνθετα και ακιδωτά, έχουν πράσινο-μπλε χρώμα και μοιάζουν με χτένες δηλαδή δίπτερα και κάπως τριχωτά. Έχει ύψος που κυμαίνεται από 20cm έως και 1m και ανήκει στην οικογένεια των Asteraceae.
Τα άνθη είναι ακτινωτά σαν ομπρέλες συνήθως άσπρα έως τριανταφυλλί και έχουν το σχήμα μικρής μαργαρίτας διαμέτρου 1 εκατοστού. Σε ορεινές περιοχές τα άνθη έχουν χρώμα ροζ. Η ανθοφορία της αγριαψιθιά είναι από τα τέλη της άνοιξης μέχρι και της αρχές του φθινοπώρου.
Το συναντάμε στην Ελλάδα αυτοφυής κυρίως σε δάση και βοσκοτόπια, άκρες των δρόμων, σε θάμνους και ακαλλιέργητες περιοχές μέχρι τα 2.700 μέτρων.
Κύριες δραστικές ουσίες:
Μυθολογία & Ιστορία
Η επιστημονική της ονομασία δόθηκε από τον Λινναίο αλλά στη πραγματικότητα το πήρε από τον ήρωα Αχιλλέα, που κατά το θρύλο λέγεται ότι φύτρωσε από τη σκουριά, που έπεσε στο χώμα από το δόρυ του στον Τρωικό πόλεμο. Με βάση έναν άλλο μύθο όταν εκείνος πληγώθηκε στη φτέρνα από το δηλητηριασμένο βέλος του Πάρη, η θεά Αφροδίτη κλαίγοντας, του έδωσε την Αχιλλέα για αυτό και ονομάζεται το “Δάκρυ της Αφροδίτης”, το “χαμόγελο της Αφροδίτης”.
Ακόμα λέγεται πως οι Δρυίδες της έδωσαν πολλές ιερές δυνάμεις και την χρησιμοποιούσαν για να προβλέψουν τον καιρό.
Οι αρχαίοι Κινέζοι πρόλεγαν το μέλλον σε μια τελετή που περιγράφεται στο Ι Τσιγκ – το βιβλίο των χρησμών, γνωστό ως Χρησμός με βλαστό Αχιλλέας.
Πολλές λαϊκές παραδόσεις δίνουν στην Αχιλλέα πολλές ισχυρές και μαγικές δυνάμεις και την αφιερώνουν στον άγιο Ιωάννη το βαπτιστή.
Το χρησιμοποιούσαν ακόμα και οι μάγισσες στα μαγικά φίλτρα που έφτιαχναν και έπαιρνε την ονομασία “παιχνίδι του διαβόλου” όπου φαίνεται πως η Αχιλλέα σχετίζεται με κακά πνεύματα.
Τα παλιά χρόνια ο κόσμος σεβόταν τις θεραπευτικές ιδιότητες της Αχιλλέας γι’ αυτό και την αποκαλούσε “το ιώδιο των αγρών”.
Τον Μεσαίωνα έτριβαν λίγο από τα φύλλα της Αχιλλέας για να σταματήσουν την ρινορραγία αλλά και για να σταματήσουν ημικρανίες από την υπέρταση που προκαλούσαν ρινορραγία γαργαλώντας τις εσωτερικές μεμβράνες της μύτης με ένα φύλλο.
Η αχιλλέα αποτελούσε μέρος της φαρμακοποιίας των Νεάντερταλπριν από 50000 χρόνια. Πολύ αργότερα ο Διοσκουρίδης ανέφερε την αχιλλέα ως “ασύγκριτα αποτελεσματική κατά της αιμορραγίας από πληγές και κατά των παλιών και νέων ελκών”.
Ο Ιπποκράτης από την πλευρά του, συνιστούσε το λουτρό με αχιλλέα για την καταπολέμηση της αιμορραγίας των αιμοροϊδων. Η κύρια ιδιότητα της είναι η επούλωση πληγών που αιμορραγούν, είτε είναι εσωτερικές είτε είναι εξωτερικές.
